Drinkende koetjes

 Achter ons huis loopt de rivier "de Somme", maar niet de grote Somme van in Picardië die jammer genoeg door de oorlog zo bekend geworden is, wel een klein broertje dat in totaal maar iets van een 50 km lang is vooraleer hij in de Loire uitmondt. Aan de overkant van die river is een grote weide waar koetjes op grazen. Meerdere malen per dag komen ze zich te goed doen aan een flinke slok lekker rivierwater! En dat is altijd een mooi schouwspel. Dus! Daar mocht wel eens een fototje van gemaakt worden he. Jammer dat er geen geluid bij is want ze "slurpen" dus echt wel het water op! Best wel grappig om te horen!

 Ja, en als je mij een beetje kent, dan weet je ook dat er na die foto, niet lang daarna een schilderijtje ten tonele verschijnt! Als het maar koetjes zijn! Die wordt ik nooit beu! Ik ben een beetje een koeiengek zeg maar. En dus heb ik er een mooie groepsfoto van de dames uitgzocht voor een schilderijtje!

Dit is het eindresultaat. Hij hangt ondertussen bij vrienden van ons in hun chalet. Blijf het een mooi plaatje vinden! Ze  kochten het na een vakantie hier bij ons, ik hoop dat ze zo nog lang kunnen nagenieten van die gezellige dagen hier!

Chubby!

 Dit is Chubby. De hond van vrienden van ons die we hier hebben leren kennen. Een prachtig beestje dat hier in onze tuin heerlijk van het zonnetje ligt te genieten! De zon schijnt prachtig in zijn pels en hij voelt precies dat hij gefotografeerd wordt want hij kijkt me met één oogje aan alsof hij wil zeggen: " ik heb je wel in de gaten hoor! " Het is een lief ventje, den Chubby. Of beter, was, want helaas is hij ondertussen overleden. Hij had al wel wat jaartjes toen deze foto genomen werd en zijn baasjes hadden me gevraagd of ik hem eens niet wilde schilderen, zodat ze een blijvende herinnering aan hem konden houden.

 Ik wou het wel proberen, want had natuurlijk nog nooit een hond geschilderd. Dus maakte ik eerst een schets na grondige studie van het ras,

meerdere keren zo'n gelijke hond van een neef van mij getekend vooraleer ik er aan durfde beginnen! Maar dit volstond als ruwe schets vond ik! We kunnen van start gaan!

En na enkele weekjes werken is dit het resultaat geworden. Zij waren er heel tevreden mee, en ik moet eerlijk bekennen dat ik er zelf ook wel fier op ben! Voor een eerste keer een hond, mag het resultaat er best zijn! Ik heb er uren aan gewerkt!!! Maar het was heel leuk om doen, en zeker omdat ik de hond zelf kende! Ik heb er veel tegen "gebabbeld" terwijl ik er mee bezig was! Zo van: komaan Chubby, maak die kin eens tegoei, of jongen toch, waarom trek je zoveel rimpels in je snoet???  Echt een fijne ervaring! En nu Chubby jammer genoeg is heengegaan siert dit mooie schilderij bij zijn baasjes de schouw in de woonkamer. En ondertussen loopt er opnieuw een jong exemplaar door de tuin! Ze hebben een nieuwe hond aangeschaft die hen heel gelukkig maakt! Dus, Chubby, this one is for you! xxx In lovin memory!

De tuinman!

 Als het lekker weer is zitten we buiten te kleien! Het is een heerlijk plekje en dus genieten als we zo een namiddagje in het zonnetje zitten! Zo ook die keer toen ik mijn tuinman gemaakt heb.

 Ik had een mooi stuk hout gevonden toen we in de winter de bomen in de tuin omgehakt hebben. Ik had dat stuk opzij gezet om er ooit eens iets mee te gaan doen. En nu was het moment daar om mijn eigen tuinman tot leven te roepen!! Je weet maar nooit he?!

 Ik heb zijn lijf en hoofdje en de voetjes geboetseerd in die bruine klei. Niet geglazuurd, gewoon zo gebakken. Het mag een beetje ruwer zijn voor zo'n stoere tuinman! In zijn armpjes ga ik stro steken, dan kunnen de oorwormpjes en pissebedden er ook bij terecht!

 Voila, mijn poppetje staat met schoentjes en al klaar om de oven in te gaan! Lekker bakken he ventje!

En hier heeft hij zijn broekje aan! Enkel het stro moet nog in de mouwtjes en klaar is ... ja Kees he  ;0)) Is ie niet schattig?? Maar tot nu toe heeft hij nog niet veel tuinarbeid verricht! Hij heeft me enkel nog maar blij gemaakt met zijn aanwezigheid  ;0)) Voorlopig is dat wel genoeg!

Meet Ducky!!

Dit is Ducky, mijn eendje! Een van mijn eerste werkjes in klei, en voor mijn part één van de toppers  ;0)) Mijn "juf" had er zo een reeks gemaakt om te verkopen en ik vond ze zo geweldig dat ik ze nagemaakt heb. Met haar toestemming natuurlijk he!

 En dat hoedje daarnaast, daarvoor vond ik inspiratie in de hoed van de eend, die ook zo'n leuk bloemetje heeft vooraan! Ik wil het hoedje tegen de muur gaan ophangen. Beiden werden gemaakt in Spaanse bruine klei die fantastisch goed bewerkbaar is! Mijn favoriete materiaal!

Hier gaan ze net de oven in (u herkent ongetwijfeld ook mr schildpad op de voorgrond!). Dit is een oven in een oude ton, die op gas verwarmd wordt tot wel 1800 gr celcius!! Heel warm!!

                                       

En als de oven dan open gaat ziet alles er roodgloeiend uit! Vooral niet met de blote handjes uit de oven halen dus!!!

 Met een tang worden ze voorzichtig uit de oven gehaald en in een bad met stro en houtkrullen gelegd voor een mooi effect op het glazuur. Dat zorgt ook voor de mooie kleuren!!

 Maar ... altijd afwachten wat het wordt! Het is steeds een verrassing als ze uit dat "krullenbad" komen!

Maar in dit geval ben ik toch weer heel tevreden van het resultaat! Mijn Ducky ziet er stralend uit! Echte herfstkleuren! Hij krijgt zeker een ereplaatsje in huis!

 En ook mijn hoedje is me prima bevallen! Hij hangt mooi tegen de muur. Net of iemand hem net van zijn hoofd genomen heeft en daar over de haak gegooid! En dat was de bedoeling, een "natuurlijke flow" in de rand van de hoed krijgen.  Alweer een "happy knutselaar"  ;0))

Brutus!!!

Aan deze stier hangt een mooi verhaaltje vast! We gingen een keer naar een prijskamp van Charollaisrunderen in Luzy, een dorpje op ongeveer 20 km van ons vandaan. Daar kwamen we oog in oog te staan met deze kanjer! Een prachtige stier, die de wedstrijd natuurlijk overtuigend gewonnen heeft! U ziet hem bovenaan op de foto met naast zich zijn 3 al even geweldige "zonen"! Opvolging verzekerd dus! Het "beestje" had een schofthoogte van 1m80!!! De boer had hem vast aan een simpel touwtje dat bevestigd was aan de lederen lap op zijn snoet! Echt bangelijk! We stonden er nogal redelijk dicht bij om foto's te maken! Serieus onder de indruk van deze kerel. Deze jongen moest ik dus schilderen! En toen ik voor de zoveelste keer mijn flash van mijn camera liet afgaan keek hij me recht in de ogen! Ik denk niet dat hij het zo op de pers begrepen had ;0))

.Maar het mooie verhaal gaat nog verder. Op een dag kwamen er een stel Amerikanen in ons restaurant eten. Die man was altijd Formule 1 piloot geweest en had dus voor zijn werk vaak in de buurt van Francorchamps verbleven. Zijn zoon was daar verliefd geworden op een Belgisch meisje, en ging daar nu mee trouwen. Dus het echtpaar was geland in het Zuiden van Frankrijk, en nu met de auto op weg naar de Champagnestreek waar zij een kasteel afgehuurd hadden voor de huwelijksplechtigheid van zoon lief. En ze kwamen hier op die dag 's middags een hapje eten. Ze merkten meteen op dat ik, net als hen, gek van koeien was. Zelf woonden ze in Oklahoma, Amerika. Een landbouwstreek waar ook veel aan rundveeteelt gedaan wordt. En dus kozen ze deze jongen uit om met hen mee naar Amerika te vliegen! Het schilderij van mijn "Brutus" is mee het vliegtuig naar Oklahoma opgegaan en hangt daar nu in de woonkamer. Ik vind dit zo'n grappig idee! Heb de ganse dag al glimlachend rondgelopen! Een schilderij van mij! In Amerika! Zot gedacht! Maar wel een fijn gedacht! Ik ben gelukkig, en ik hoop dat zij met mijn "Brutus" ook nog lang gelukkig zullen zijn! Fijne herinnering!

Ode aan mijn lieve vader.

Een beeld dat ik gemaakt heb op 21 maart 2011, de verjaardag van mijn vader. Een echt lentekind. Hij is in 2002 overleden. De plaats waar ik dit gemaakt heb: bij een vriendin boven op een berg, heel dicht bij mijn vader, volgens mij. Het was gewoon een stralend zonnige dag in maart, we konden buiten zitten kleien, zo lekker was het. En dan boven op een berg...... ik voelde me plots zo met hem verbonden. Ik heb gewoon mijn handen "de vrije loop" gegeven en dit was hiervan het eindresultaat. Heel emotionele dag, maar met een geweldig resultaat vind ik! Het kunstwerk staat bij mijn moeder op de schouw, naast de foto van mijn overleden vader. Ik mis hem elke dag! x

De schildpad!

 Deze mooie schildpad heb ik gemaakt voor een neefje die zijn plechtige communie deed! Hij is een natuur- en wetenschapsfan, en dus geintereseerd in de dierenwereld!

 Het kopje zit los in het schild en kan dus heen en weer bewegen. Net zoals die hondjes die je vroeger nogal eens aantrof op de achterbank van auto's. Ik vind hem zelf keischattig! En hij moest nog gebakken worden!

Natuurlijk, met de glazuur moet je altijd afwachten wat het resultaat wordt! Maar in dit geval kan ik niet anders dan tevreden zijn! De kleuren zijn goed uitgekomen. Misschien had de nadruk ietsje meer op de vlekjes op het schild mogen liggen, maar al bij al ben ik toch weer een tevreden mens! En mijn neefje ook!